उपक्रम: कथा क्रमांक:९३

 कृष्णाची बैलाशी झुंज - 

कृष्णाची बैलाशी झुंज - 

सर्वच गोपाळकृष्णांना दूध, दही नि लोणी खूप आवडत असे. ते खाऊन सर्वजण धष्टपुष्ट झाले होते. त्यांच्यात कृष्ण-बलराम हे फार ताकदवान होते. कुस्ती हा त्यांचा आवडता खेळ होता. त्यात ते दोघेही अगदी पटाईत होते.
गोपाळांचा दुसरा आवडता खेळ म्हणजे चांदण्या रात्री रासक्रीडा होय. ते कधी बासरी वाजवी तर कधी गोपगोपींसह रास खेळत.
एकदा रात्रीच्या वेळी गोपगोपी कृष्णासह आनंदाने टिपऱ्यांचा खेळ खेळत होते. तेव्हा अचानक एक काळा कुळकुळीत भयंकर असा बैल गोकुळात शिरला.
बैलाचे डोळे एखादया निखाऱ्यासारखे चमकत होते आणि शिंग तलवारीच्या टोकाप्रमाणे तीक्ष्ण होती. त्याने धडक दिली की मोठेमोठे वृक्षही उन्मळून पडत होते. त्याच्या भीतीनं सगळे गोप गांगरून सैरावैरा पळू लागले.
तेव्हा कृष्णाने पुढे येऊन त्या मस्तवाल बैलाची दोन्ही शिंग दोन्ही हातांनी धरून त्याला जोराने मागे रेटलं. त्याने त्याची मान पिरगळून त्याला खाली पाडलं. नंतर त्याच एक शिंग उपटून त्या शिंगान एक जोराचा फटका त्याच्या तोंडावर मारला. त्याबरोबर तो बैल तडफडून मरून पडला.
कृष्णाने केलेला हा पराक्रम पाहून सगळया गोपगोपींना नवल वाटलं.

कृष्णाला सगळ गोकुळ देवाप्रमाण मानू लागले.